Niet te geloven (sterrenbeelden)

Heb enkele vriendinnen die zich ontpoppen tot dolende veertigers en ondertussen met steeds meer overtuiging de dierenriem om hun psychische tailles spannen om zo het verloop der dingen enigszins te kunnen behappen.  Van vriendinnen kan ik het nog nèt hebben.

Anders wordt het met die in veel te wijde jurken opererende kruidenbundeltjes die bij tijd en wijlen mijn pad kruisen en met kirrende stem vragen wat voor sterrenbeeld ik ben. Meestal stuur ik ze het bos in met een variant op de meest bekende Zodiak, bijvoorbeeld de Keltische Boom Horoscoop en roep naar zo’n zweefteefje al naar gelang mijn stemming van die avond dat ik een Iep ben, een Pijnboom, een Treurwilg of een hardhouten Hazelaar. Wat beteuterd kijkt zo’n Rooibos type vervolgens naar haar kralenketting en zoekt in haar geheugen naar de Keltische Boom-Horoscoop-Omrekentabel om daarna met de blik van Wikkie de Viking uit te roepen: “Je bent een Stier! Ik wist het; je bent een Stier!” 

Zo’n avond kan lang duren maar met elke gok komt toch het goede teken uiteindelijk dichterbij. Vaak compleet met ‘antecedenten’ of hoe die rommelpraterij een aanvullende hoeveelheid nonsens ook noemen mag. Een enkele keer als zo’n exemplaar bijvoorbeeld niet te veel naar wierook stinkt, neem ik de moeite om te vragen of horoscopen ook voor dieren gelden. En als dat met een beetje sturing (“deze krachten kunnen de dieren toch niet uitzonderen.”) zo blijkt te zijn, vraag ik ze hoe het dan zit als een bepaald mens bijvoorbeeld een waterman is maar een vlo heeft die stier is en wegens zijn slechte constellatie in een rivier verdrinkt. Verdrinkt die man dan ook ondanks zijn positieve vooruitzichten voor die maand? De laatste keer dat ik dat verhaal ophing gokte mijn yoga gespreksgenote in de roos: “Typisch steenbok, om niet in sterrenbeelden te geloven!”

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *